Verenigingsondersteuning

Verenigingen zijn de hoeksteen van de tennissport in Nederland. Het is de taak van de KNLTB om die verenigingen op een efficiënte en effectieve manier te ondersteunen. Verenigingen hebben nu meer dan ooit goede ondersteuning nodig, want in een snel veranderende en steeds complexer wordende samenleving wordt veel gevraagd van de gemiddelde verenigingsbestuurder.

De KNLTB staat voor vernieuwing, niet alleen bij de verenigingen maar zeker ook intern. Elk jaar wordt gekeken of de organisatie nog past bij de doelen die we gezamenlijk willen bereiken. In 2016 heeft de afdeling Verenigingsondersteuning na zo’n analyse een aantal wijzigingen doorgevoerd. De Verenigingsadviseurs hebben plaatsgemaakt voor Accountmanagers, die een nog actievere rol zullen spelen in het verbinden van verenigingen, het aanjagen van (bestuurlijke) vernieuwing en het in kaart brengen van de gehele tennismarkt.

Verenigingsadvies

De negen Accountmanagers zijn hét aanspreekpunt voor de verenigingen. De persoonlijke contacten via verenigingsbezoeken, clusterbijeenkomsten, themabijeenkomsten en acties als ‘In Gesprek Met…’ tijdens het toernooi van Rosmalen, zijn cruciaal voor het uitdragen van KNLTB-beleid en voor het op maat ondersteunen van tennisverenigingen. 

Nieuwe richting met Accountmanagement 

Tijdens de Ricoh Open in Rosmalen stond dit jaar ‘In Gesprek Met…’ weer op het programma. Een kleine driehonderd tennisverenigingen maakten gebruik van de mogelijkheid om tijdens ‘In Gesprek Met..’ te praten met de Accountmanagers. Veelbesproken onderwerpen waren onder andere ledenbinding (waaronder jeugd), accommodatie en vrijwilligers.

Belangrijk in 2016 waren de roadshows voor KNLTB.Club, het nieuwe ledenadministratiesysteem. Meer dan 2000 deelnemers aan de roadshows zorgden voor een grote betrokkenheid en resulteerden in zo’n 1200 verenigingen die eind 2016 daadwerkelijk de overstap hebben gemaakt.
Veel werk is ook gemaakt van ledenwerving & -behoud. Door met name aan het laatste veel aandacht te schenken, zijn de uitstroomcijfers gestabiliseerd en is er weer een voedingsbodem voor groei. 

Accommodatieadvies

De accommodatie vormt het hart van de vereniging. In 2016 heeft de KNLTB ingezet op twee belangrijke aspecten: duurzaamheid van de accommodatie én de rol die de accommodatie kan spelen bij het binden van je leden aan de vereniging (creëren van het thuisgevoel). 

Duurzaamheid

De KNLTB wil het thema duurzaamheid praktischer en concreter maken door de eigen verantwoordelijkheid te nemen en daarmee tennissend Nederland te stimuleren om te streven naar een duurzame toekomst voor de tennissport. De KNLTB ziet het thema duurzaamheid vooral als een kans (milieu- en kostenbesparingen) en wil om te beginnen de verenigingen de potentie van duurzaam ondernemen laten zien door goede praktijkvoorbeelden te delen en verenigingen te informeren over nieuwe ontwikkelingen. Veel verenigingen hebben dit jaar duurzaamheid een goede plek kunnen geven, waarbij ledverlichting een van de populairste onderwerpen was.

Thuis op de club

De binding van tennisleden met de tennisvereniging kan onder meer worden versterkt door leden zich echt thuis te laten voelen op de club: de tennisvereniging als tweede huis. Dé plek waar mensen samenkomen, samen sporten en samen leven. Een plek waar iedereen zich welkom en thuis voelt en waar je altijd terecht kunt. De uitstraling van de club in dit opzicht is van belang bij het werven van nieuwe leden, maar ook zeker om leden te behouden. Om erachter te komen welke aspecten relevant zijn bij het creëren van een thuisgevoel voor de leden, is het traject‘ Thuis op de Club’ ontwikkeld, in samenwerking met hotelketen Bilderberg en adviesbureau Brug8. 

In het voorjaar van 2016 werd gestart met ‘Thuis op de Club’. In drie verschillende sessies, in combinatie met een ledenenquête en een clubhuisscan, maakten verenigingen inzichtelijk wat er leeft onder de leden en werd besproken op welke punten er ruimte is voor verbetering. Zo’n zestig verenigingen hebben dit traject doorlopen. Die verenigingen werkten met name aan hun zichtbaarheid en het verbeteren van de toegankelijkheid, om zo meer een lokale trekpleister te worden.

Baansoorten

Kwalitatief goede tennisbanen vormen de basis voor het optimaal kunnen beoefenen van de tennissport. De kwaliteit van de banen is immers bepalend voor het spelplezier. In het baansoortenbeleid is er speciale aandacht voor gravel. Gravel is van groot belang voor de toekomst van tennis als wedstrijdsport en biedt de meeste mogelijkheden voor het opleiden van goede, complete tennissers. In 2016 is het percentage gravelbanen van het totaal aantal nieuw aangelegde tennisbanen, gestegen naar 43,2%. Tot aan 2016 werd met name geïnvesteerd in het behoud van de bestaande gravelbanen, terwijl in 2016 voor het eerst in 50 jaar een toename in het aantal gravelbanen in Nederland werd geconstateerd. Van de 10.400 tennisbanen in Nederland zijn er nu 4.472 gravel en steeds meer verenigingen kiezen voor deze baansoort. Een interessante ontwikkeling is nog de opkomst van Claytech, winterharde banen die praktisch alle (speel)eigenschappen van gravel bezitten. Er worden steeds meer gravel op afschot (bijvoorbeeld Gravelplus Premium of Prestige gravel) banen aangelegd. Hier is de waterafvoer op twee manieren geborgd (horizontaal en verticaal).

Banenscans

Tennisbanen zijn hét visitekaartje van de club richting leden en potentiële leden. Het is dus belangrijk dat de kwaliteit, de bespeelbaarheid en de veiligheid dik in orde zijn. Daarom voeren onze Accountmanagers elk jaar zo’n 300 banenscans bij tennisverenigingen uit. De scan geeft inzicht in hoe de banen erbij liggen en welke actie er eventueel moet worden ondernomen om de maximale levensduur van de banen te bereiken. Tijdens de scan wordt met name gelet op de veiligheid en bespeelbaarheid. De KNLTB Banenscan draagt zo bij aan een minder snelle afschrijving en een betere speelkwaliteit van de banen. Regelmatig blijkt dat verenigingen banen willen renoveren die nog jaren mee kunnen door het juiste onderhoud te plegen. En dat blijkt het vaakst bij gravelbanen. De gemiddelde levensduur van een gravelbaan ligt tussen de 25 en de 30 jaar, tegen 10 tot 12 jaar voor een kunstgrasachtig systeem.